سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 13 خرداد 1403
    26 ذو القعدة 1445
      Sunday 2 Jun 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خظ قرمز ماست. اری اینجاسایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۱۳ خرداد

        خورشید دستکرد!

        شعری از

        بهروز عسکرزاده

        از دفتر شعله های شب نوع شعر سپید

        ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۴ ۲۱:۴۴ شماره ثبت ۳۶۷۳۰
          بازدید : ۹۵۳   |    نظرات : ۳۹

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه

        ...
        زایشِ رازناکِ خورشیدی نخشبی!
        با زرنیزه­ هایِ دیرتازِ نزار
        در گذاری پُرگمان از آسمانی غبارانبوه؛
        یا چون خورشیدِ آفتاب̊­ نشست
        بسترنشینی در احتضار ...
         
        گویی همین بس بود
        تا در چارسویِ سرآسیمگی و آشفته­ سامانی
        رهپویانِ جان̊­ خستۀ بام و داد
        چون گنجشککانی لرجان
        که در درازشبی زمستانی
        بر شاخه­ هایِ پُرتیغِ نارنج لرزان بوده­ اند،
        "تن ویاس*"کشان غوغایی هذیانی بیاغازند
        و بامدادِ بهاری ­اش پندارند؛
        بامدادی که دیریست
        در سرزمینِ من ندمیده است.
         
        آری، زمانی، باری
        پگاهی شبهه­ ناک دمیدن گرفت
        به هنگامۀ خشم­ انبوهیِ پُرهمهمه
        و کبکبۀ گم­̊ خردی
        در زمستان̊­ روزی چنان شگفت
        که بی­ نیمروز به بیگاه رسید...
         
        ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
        پیشکش به شاعر و پژوهندۀ گیلانی رحیم چراغی عزیز.
        ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
        تن ویاس tan-vǝ(i)yâ(ó)s [= تن ویاز tan-vi(ǝ)yâ(ó)z]: کششی ست که آدمیان و پرندگان و چهارپایان برای رفع کرختی و خستگی و خواب آلودگی...، یا برای شل کردن عضلات به تن می دهند که در آدمی بیشتر با خمیازه همراه است. (ó : آوایی ست از اُ o به آ â).
        مرکب است از: تن + ویاس (= ویاز). ویاز = ویاس در این ترکیب دیلمی را بسنجید با واژۀ پهلوی "ویوز viôz : شل کردن، باز کردن" (فرهنگ پهلوی)؛ ویاس: گشاد (دهان)، و با واژۀ فارسی بیاستو: "بیاستو به معنی خمیازه باشد." (برهان قاطع).
        ۹
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0